İlk yağmurun düşmesinden bu yana Sağanak yağış, yolları çamur deryasına döndürdü.
İlçe merkezindeki cadde sokakların içler acısı hali, tıkanan mazgallar, su basan ev ve iş yerleri, kazıldıktan sonra kendi haline bırakılan çukurların saçtığı tehlikeler, geçilmez okul yolları ve daha nice sayamadığımız sorunlar.
Bu sorunların yerel yönetimin yani belediyenin temel birinci mecburi hizmet alanı olması…
İlçe merkezindeki bu çağda bu basit sorunları dile getirirken bile utandığımız sorunlar sadece ilçe merkezi için geçerli değil tabii ki…
İlçeye bağlı kırsal mahallelerde (köy) olan sorunları ilçe merkezinden fırsat buldukça dile getirmeye çalışıyoruz.
Sayısı 40'ı bulmayan kırsal mahallelerde ki çok basit ama çözülmediği için orada yaşayan insanların hayatını kâbusa çeviren sıkıntılar almış başını gidiyor.
Kendine has torpilli ve ayrıcalıklı köyleri saymazsak ilçeye bağlı onlarca köyde bir kamyon mucur dökmeyen bir yerel yönetim ile karşı karşıyayız.
İlçenin en büyük köyü olan Düzova'daki su kanalizasyon sorunu, yine ilçenin en büyük köylerinden plan Saraççeşme köyü benzer kaderi paylaşıyor. Sadece Saraççeşme değil belirttiğimiz gibi ilçeye bağlı onlarca köyde durum içler acısı halde.
Saraççeşme 'de yaşayan insanlar yağmur yağmasından korkmaya başlamış( çiftçi insan yağmur yağsın diye duaya çıkarken yağmur yapmasından korkmaya başlaması ayrı bir ironi)
Zira yağmurdan sonra köyde bırakın yaya olarak çıkmayı araçlarla bile çıkamayacak durumda olduklarını söylüyorlar. İçme suyunda sıkıntılar, köy içindeki sokakların hali ve nice sıkıntılar. Bu çağda böyle bir sorunu dile getirmek utanç verici ama maalesef memlekette "memleket sevdalıların" sevdasından atacak adım bulamıyoruz.
Ceylanpınar'da yıllardır seslerinin duyulmadığını söyleyen halk, çözülmeyen yollar sorununun onları mağdur edip bezdirdiğini ve tekrarda yetkililere seslenerek toprak yolların asfaltlanması talebinde bulundu.
