Çinli bilim insanlarının liderliğinde uluslararası bir araştırma ekibi, Çin’in kuzeyindeki Shanxi Eyaleti’nde uzun zamandır yürüttükleri çalışmaların sonunda ‘Homo sapiens’in 45 bin yıl öncesine dayanan özelliklerine dair yeni bilgiler ortaya çıkardı.
Çinli bilim insanlarının liderliğinde uluslararası bir araştırma ekibi, Çin’in kuzeyindeki Shanxi Eyaleti’nde uzun zamandır yürüttükleri çalışmaların sonunda ‘Homo sapiens’in 45 bin yıl öncesine dayanan özelliklerine dair yeni bilgiler ortaya çıkardı. 1963 yılında keşfedilen Shuozhou kentinin Shiyu bölgesindeki çalışmalar 2012 yılında başlamıştı.
Çin Bilimler Akademisi, Beijing Üniversitesi’ne bağlı Omurgalı Paleontoloji ve Paleoantropoloji Enstitüsü (IVVP) arkeologlarının liderliğinde Avustralya, Fransa, İngiltere, Japonya, İspanya ve Almanya’daki çeşitli üniversiteler ve araştırma kurumları, kapsamlı ve çok yönlü çalışmalar yürütüyor. Bölgedeki kalıntıların incelenmesi sonucunda Homo sapiens'in nehirlerin yanındaki düz teraslarda yaşadığı ve dönemin bitki örtüsünün de otlak olduğu saptandı.
Arkeologlar, doğrudan kanıt elde etmek ve bölgedeki insan faaliyetinin doğru bir zaman çizelgesini oluşturmak için çizikli üç hayvan kemiği parçası üzerinde karbon-14 tarihlemesi gerçekleştirdi. Bayes modelini kullanarak verileri analiz ettiler ve sitenin yaşını yaklaşık 35 -45 bin yıl öncesine ait olduğunu saptadılar.
Araştırmanın ilk yazarı olan IVPP’den Yang Shixia, çalışmanın Homo sapiens’in avcılık ve kaynak kullanımı konusunda yetenekli olduğunu gösterdiğini söyledi. Yang, tek tırnaklıları avlamak için kompozit aletler yapıp kullandıklarını, et ve kemik iliği yediklerini ve hayvan derileri kullandıklarını ekledi.
Arkeologlar ayrıca bölgede ortaya çıkarılan taş aletlerin, süs eşyalarının ve kemik aletlerin hem Doğu hem de Batı özellikleri sergilediğini ve o dönemde Doğu Asya’daki karmaşık insan iletişiminin kanıtını sağladığını buldu. Yang, çalışmanın Doğu Asya’da Homo sapiens’in yayılması ve kültürel gelişimine ilişkin geleneksel anlayışı güncellediğini söyledi. Yang, bu çalışmanın Homo sapiens’in evrimi ve yayılmasına ilişkin anlayışı küresel bir perspektiften geliştirmek açısından büyük önem taşıdığını da vurguladı.
