190 ülkeyi kapsayan araştırmaya göre, 2 ila 14 yaşları arasındaki her on çocuktan altısı şiddet görüyor. Çocuklara yönelik şiddetin ebeveynler ve diğer büyükler tarafından bir ceza aracı olarak görüldüğü belirtilen raporda, bazı ülkelerdeki cezalandırmaların baş ve diğer hassas organlara vurularak yapıldığına dikkat çekildi.
MISIR, YEMEN VE ÇAD’DA YÜZDE 40’I DAYAKLA YETİŞİYOR
Raporda, dünyanın değişik ülkelerinde çocuklara yönelik şiddetin aynı zamanda çocuk eğitiminin bir parçası olarak görüldüğü yer alıyor. Her on ebeveynden üçü, çocuk bedeni üzerinde uygulanan şiddeti, ‘eğitim’ için şart görüyor. Bu mantık özellikle yoksul ve ya düşük eğitim düzeyine sahip ailelerde öne çıkıyor. Mısır, Yemen ve Çad gibi ülkelerde çocukları eğitmek için dayak atma oranı yüzde 40’ları buluyor.
BİR YILDA 95 BİN ÇOCUK VE GENÇ ÖLDÜRÜLDÜ
Çocuklara yönelik şiddet on binlerce ölümü de beraberinde getiriyor. 2012 yılında, 20 yaşın altındaki 95 bin çocuk ve genç şiddet kurbanı olurken, bu tür ölümler daha çok gelişmekte ve ya yükselmekte olan ülkelerde yaşanıyordu. Şiddetten kaynaklı çocuk ölümlerinde Nijerya ve Brezilya ilk sıraları alıyorlardı.
ŞİDDETİN ETKİLERİ HAYAT BOYU SÜRÜYOR
UNICEF raporuna göre, çocuklara uygulanan şiddet hayatları boyunca onun etkileriyle yaşamalarına yol açıyor. Şiddete maruz kalan çocukların büyük kısmı öğrenme güçlükleri çekerken, özgüvenden de yoksun büyüyorlar. Bu çocuklarda depresyona girme riski de oldukça yüksek.
Çocukken şiddet görmüş bireyler ise büyüdüklerinde aynı şiddeti ya kendi çocuklarına ya da eşlerine uyguluyorlar. Raporla ilgili bilgi veren UNICEF Direktörü Anthony Lake, çocuklara yönelik şiddetin kabullenilmesine karşı mücadele edilmesini isterken, bu durumun hayat boyu sürecek problemlere kapı aralayacağının altını çizdi. Lake, şiddeti eğitimin bir parçası olarak görmenin, ‘gelecek nesiller için olumsuz yargıların tohumunu ekmek’ anlamına geleceğini söyledi.
KANUNLAR ÇOCUKLARI KORUYACAK BİÇİMDE REFORME EDİLSİN
UNICEF raporunda, özellikle eğitim seviyesi düşük ebeveynlere yönelik çalışmalar yürütülmesini, çocuklarda ise ‘bilinçlendirme’ önem verilmesi tavsiye edildi. Raporda, tüm ülkelerin meclislerine çağrı yapılarak, çocukları korumayı amaçlayan kanunların hukuk reformlarında yer alması da istendi.
